ચેતન તે શીદને જડની સોબત કીધી,

લાકડા અને પાંણા ભેળા કરીને, મોટી મહેલાતુ કીધી

અઢળક અન્નના ભર્યા ભડાંર તોય,  ભૂખ્યાને ચપટી ન દીધી..

દોલત સંતવા બન્યો દિવાનો, દાનમાં દમડી ન દીધી

કોઇ દી ધરી નહિં દિલમાં દિલો  માટે દાજ, મરી કરૂણા કીધી, ધરી નહિ  દિનો માટે દાજ

અંતકાળે જીવ અકળાયો અને બાંગો બચાવવાની કીધી

હાથે કરી માંગીને મિથ્યા, ઉપાધી વ્હોરી લીધી

કાળની જાળમા ભાઇ ગયો જડપાઇ, તને કોઇ ઓથ ના દીધી

દેહને છોડી આ ચેતન ચાલ્યો, સાથે લઇ શકિતી અને સિધ્ધી.. જડની

ઘર બહાર કાઢવા, ઘરના બધાએ ઠાંઠડી બાંધી  લીધી

લાકડાના ઢગમાં દીધો ભંડારી, પછે આગને ચાંપી દીધી

ચેતન તે શીદને જડની સોબત કીધી,